Erzurum Ovası ve Daphan Ovası Havzalarında Yaşayan Kırsal Nüfusun Sürdürülebilir Kırsal Kalkınmaya Bakışı

Kırsal kalkınmanın, planlanma ve uygulama boyutuyla gerçekleştirilmesine, en çok ihtiyaç duyan coğrafi üniteleri havza alanlarıdır. Çalışmaya konu olan Erzurum Ovası ve Daphan Ovası Havzaları, dağlık arazileri, ova alanları ve plato düzlükleri ile kompleks bir yapıdadır. Havza alanlarının, deniz seviyesinden yatay ve dikey mesafede uzak kalması ile sertleşen karasal koşulları, kalkınma ihtiyacını tercihten ziyade zorunlu hale getirmiştir. Kırsal alanların kalkındırılması adına gerçekleştirilecek uygulamalarda çevresel, toplumsal ve ekonomik göstergelerin ele alınması gerekmektedir. Çalışmada sürdürülebilir kırsal kalkınma bağlamında Erzurum Ovası ve Daphan Ovası Havzalarında yaşayan kırsal nüfusun, kırsal alan faaliyetlerinin analizi ve geleceğe dönük algılarının tespiti amaçlanmıştır. Analiz çalışması, kırsal kalkınmanın sürdürülebilir kılınmasına yönelik gerçekleştirilen 265 anket formundan ibarettir. Anketler, havza arazilerinde yer alan 78 kırsal yerleşme biriminden, arazi bütünlüğü içerisinde dengeli bir dağılımla seçilen 265 hanede gerçekleştirilmiştir. Anketlerden elde edilen sonuçlardan görüleceği üzere, havza kırsal nüfusu kırsal alan faaliyetlerini doğal çevre özellikleri ile uyumlu olarak sürdürmektedir. Ancak havza kırsal yaşamı ve faaliyetlerinde görülen en önemli olumsuzluk, kırsal alan faaliyetlerinin verimlilikten uzak yapısıdır. Sahanın ihtiyaçları yerinde ve tam olarak tespit edilmeden uygulamaya konulan projelerin, başarısız kalan yanları kırsal kalkınmanın önündeki bir diğer engeldir. Coğrafya biliminin uygulamalı yanı, kırsal alanların sürdürülebilir kalkınmasına yönelik uygulanacak projelerde, bahsi geçen olumsuzlukların tespiti ve giderilmesine yönelik verilerin sağlanmasında önemli bir role sahip olacaktır.